Rozważanie na Uroczystość świętego Stanisława, biskupa i męczennika. Głównego Patrona Polski.

Św. Stanisław urodził się w Szczepanowie około 1030 roku. Został kapłanem i kanonikiem diecezji krakowskiej, a od roku 1071 jej biskupem. Jako pasterz stał na straży ładu moralnego i praw Kościoła. Popadł w konflikt z królem Bolesławem Śmiałym i został zabity 11 kwietnia 1079 roku podczas odprawiania Mszy świętej w kościele św. Michała na Skałce. Kult św. Stanisława szybko się rozpowszechnił, gdyż już w 1088 roku przeniesiono jego zwłoki ze Skałki na Wawel, gdzie spoczywają do dziś.

Św. Stanisław jest obok NMP Królowej polski i św. Wojciecha głównym patronem Polski oraz wielu polskich diecezji.

Ewangelia – Jezus jest dobrym pasterzem.

Królów i przywódców narodu zwykło się w starożytności określać mianem pasterzy. „Dobrym pasterzem” dla Izraela i wszystkich narodów jest Jezus. Tym, którzy do Niego należą, pozostaje wierny aż po ofiarę krzyża. Jezus mówi o sobie jako o dobrym pasterzu w szeregu obrazów. Ich głębię i prawdę zrozumiemy dopiero w świetle Jego śmierci i zmartwychwstania: zwłaszcza jedność Jezusa z Ojcem i wspólnotę, która Go łączy z uczniami.

Oprócz tego słowa Jezusa zawierają dwa poważne napomnienia. Pierwsze dotyczy wszystkich: mamy zachować jedność w wierze i miłości. Drugie zwrócone jest do pasterzy: mają oni naśladować Jezusa, Dobrego Pasterza, i jak On służyć powierzonej sobie trzodzie. A służyć innym znaczy: dla nich być, pracować, żyć i cierpieć.

cer. Przemysław Róg