Rozważanie na III Niedzielę Wielkiego Postu.

Gdybym jeszcze raz mógł zacząć od początku, wzdycha niejeden z nas. Życzenie to jest nie realne. Naszą obecną rzeczywistość określa to, czego się raz dokonało, co się zyskało lub utraciło. Zaczynać możemy tylko od aktualnej, konkretnej rzeczywistości, która się stała, która jest. Czy jednak możemy? Czy Murzyn może zmienić kolor swej skóry? Koloru nie, ale serce. Być może, że i tego nie potrafi, ale Bóg jest większy i mocniejszy od nas.

Orędzie Jezusa brzmi: nawrócenie jest konieczne i możliwe. Jezus nie rzucał słów na wiatr. Dobrym początkiem, może być już sama modlitwa o łaskę nawrócenia’ nawróć nas, Boże, a nawrócimy się.

Powołanie Mojżesza.

Bóg objawił się Mojżeszowi u stóp góry Horeb, czyli Synaj, powołując go na wyswobodziciela Izraela i pośrednika Starego Przymierza. Objawienie, które otrzymał Mojżesz jest kontynuacją wydarzeń, które miały miejsce między Bogiem i Abrahamem, Izaakiem, Jakubem. Sam Bóg gwarantuje ciągłość dawnej i obecnej historii zbawienia. Mojżesz jako prorok i pośrednik jest tylko typem, poprzednikiem Jezusa, wielkiego Proroka i Pośrednika Nowego i Wiecznego Przymierza. Imię, które Bóg objawił Mojżeszowi brzmi: Jahwe. Jego złożoną treść można w przybliżeniu oddać w sposób następujący: Bóg, który jest prawdziwie i rzeczywiście; Ten naprawdę istniejący, obecny i działający swą mocą i potęgą. Imię to jest zapowiedzią zbawczej przyszłości. Wypełnia ona w Jezusie, którego imię brzmi: Jehoszuta, tzn. Jahwe jest zbawieniem. W Imieniu tym zawarta jest istota orędzia biblijnego i streszczenia naszej wiary.

Zycie Izraela na pustyni jest zapowiedzią rzeczy przyszłych.

Dzieje Izraela są wielką, stale aktualną katechezą. Zawarte w nich nauki i wnioski dla wierzących w Chrystusa. Św. Paweł przypomina je Koryntianom. Przejście przez Morze Czerwone, manna i woda ze skały, wszystko to jest zapowiedzią Chrystusa – Nowego Mojżesza, sakramentów Nowego Przymierza, z których nowy lud czerpie życie Boże. Apostoł ostrzega jednak, że ani chrzest, ani Eucharystia nie gwarantują automatycznie zbawienia. Zbawcza działalność Boga w sakramentach wymaga od człowieka wiary i życia według wymagań.

Jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie.

Jezus mówił o naglącej konieczności nawrócenia. W dzisiejszej Ewangelii nawiązując do dwóch tragicznych wydarzeń, które wywarły wstrząsające wrażenie na współczesnych, ostrzega:  te nieszczęścia mogły przydarzyć się każdemu.

Nauka zawarta w przypowieści o bezpłodnym drzewie figowym idzie w tym samym kierunku: „Jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak zginiecie”. Czas nagli. Odwlekanie się sądu Bożego nie może być przyczyną beztroskiego, a tym bardziej grzesznego życia.

Cer. Przemysław Róg