Adwent – radosne oczekiwanie
Adwent to czas radosnego oczekiwania na „przyjście” Jezusa. Adwent zaczyna się w niedzielę po uroczystości Chrystusa Króla, czyli między 29 listopada a 3 grudnia. Zawiera zawsze cztery niedziele i kończy się wigilią Bożego Narodzenia, która niekiedy zbiega się z czwartą niedzielą Adwentu. Pierwsza niedziela Adwentu zawsze rozpoczyna nowy rok liturgiczny w Kościele.
Adwent jest wyjątkowym czasem dla chrześcijan. Słowo „adwent” pochodzi z języka łacińskiego adventus, które oznacza „przyjście”. Dla starożytnych Rzymian słowo to, oznaczało oficjalny przyjazd cezara. Dla chrześcijan to radosny czas przygotowania na przyjście Pana.
W Adwencie wyróżnia się dwie części:
- od pierwszej niedzieli Adwentu do 16 grudnia; czytane są teksty biblijne, zapowiadające powtórne przyjście Zbawiciela na końcu świata i przygotowujące do spotkania z Chrystusem Sędzią.
- Od 17 do 24 grudnia; bezpośrednie przygotowanie do Uroczystości Narodzenia Pańskiego.
Niech to będzie wyjątkowy czas dla nas: duszy i ciała. Poprzez lekturę Pisma Świętego, poprzez modlitwę, poprzez uczynki miłosierdzia, pozwólmy Duchowi Świętemu działać w nas, aby przygotowywał nas na wyjątkowe spotkanie: spotkanie w Niebie!
Panie, nasz Boże, pomóż nam gorliwie się przygotować na przyjście Chrystusa , Twojego Syna, aby gdy przyjdzie i zapuka do naszych drzwi, zastał nas czuwających na modlitwie i z radością głoszących Jego chwałę.
(Z liturgii poniedziałku 1 tygodnia adwentu)
Podstawowe definicje związane z Adwentem:
Adwent (łac. adventus – przyjście) to okres liturgiczny poprzedzający uroczystość Narodzenia Pańskiego. Trwa od 23 do 28 dni i obejmuje zawsze cztery niedziele. Kończy się w wigilię Bożego Narodzenia.
Gaudete jest to nazwa trzeciej niedzieli adwentu. Nawiązuje do pierwszych słów antyfony na wejście liturgii mszalnej tego dnia: Gaudete in Domino semper (Radujcie się zawsze w Panu). W niedzielę Gaudete kapłan może używać różowego ornatu, na znak radości, że „Pan jest blisko”.
Roraty to inaczej Msza Święta o Najświętszej Maryi Pannie w Adwencie. Nazwa Mszy roratniej pochodzi od antyfony na wejście: Rorate caeli desuper (Niebiosa spuśćcie rosę z góry). Podczas liturgii zapalona jest świeca roratnia ozdobiona białą wstęgą. Symbolizuje ona osobę Matki Najświętszej.
Wieniec adwentowy – stanowi kompozycję z czterech świec wśród zielonych gałązek; zapalanie kolejnych świec w następujące po sobie niedziele tego okresu liturgicznego oznacza czuwanie i gotowość na przyjście Chrystusa „Światłości Świata”.
Marana tha: Przyjdź, Panie Jezu! – śpiewane w Adwencie, zaczerpnięte z Apokalipsy wezwanie pierwszych chrześcijan.
Przypomnijmy również jak wygląda roczny cykl liturgiczny:
- Adwent (od I niedzieli Adwentu do 24 grudnia);
- Okres Narodzenia Pańskiego (od Uroczystości Narodzenia Pańskiego do Niedzieli Chrztu Pańskiego);
- Okres Zwykły – cz. I (od poniedziałku po Niedzieli Chrztu Pańskiego do wtorku przed Środą Popielcową);
- Wielki Post (od Środy Popielcowej do Wielkiego Czwartku);
- Triduum Paschalne (od Mszy Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek do Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego);
- Okres Wielkanocy (od Wigilii Paschalnej w Wielką Noc do Niedzieli Zesłania Ducha Świętego włącznie);
- Okres Zwykły – cz. II (od poniedziałku po Niedzieli Zesłania Ducha Świętego do soboty przed I Niedzielą Adwentu).
[MR] [MS]